Kuzey Lefkoşa'dan Güney Lefkoşa'ya iki adımlık bir geçiş vardır.
Yani o kadar yakın.
Zaten evimiz birdi.
Ortak vatan...
Küçük ama bir türlü paylaşamadığımız vatan...
íki adım attınız mı hemen Kıbrıs Cumhuriyetindesiniz.
Güney tarafı ayrı bir ülke sanki de...
Her şeyi ile mükemmel.
Çünkü orada devlet var.
Çalışan yapı var.
Denetlenen bir devlet orası.
Avrupa standartları söz konusudur orada...
Yollarından tutun da...
Her şeyine kadar bir devlet..
Olması gereken bir devlet...
Oysa biz de...
Her şeyi ile yok edilen bir yapı.
Çünkü bu yapıda gerçek anlamda bir devlet yok!
Bu yapı içerisinde kıvranan toplum...
Perişan olan toplum...
Göç eden...
Okuyan ama işsiz kalan gençler...
Gerçek anlamda bir devlet olunsaydı gençlerine sahip çıkardı.
Ama nerede...
Giden gitsin...
Yerine gelen çok...
Hâlbuki Kıbrıs Cumhuriyeti devleti gençlerine sahip çıkıyor.
Giden gitsin demiyor.
Her neyse...
Sürekli geçiş yapıyorum güneye.
Lokmacı kapısından geçişim sırasında sürekli Kuzeye geçen Eleni ile tanışma fırsatı buldum. 
Ve dost olduk onunla.
Neden sürekli Kuzeye geçiyorsun diye sorduğum zaman aldığım cevap özlem oldu.
Yani bu özlem kendi evi ve toprağıydı.
Eleni'nin evi Girne'de.
Bu yüzden sürekli evini görmeye gider.
Evinde yaşayan Kıbrıslı Türk ve eşi onu dört gözle bekler gelsin diye.
Bir gün gelmese, ne oldu diye endişelenme başlar.
Eleni bu dostluktan çok memnun.
Biz Kıbrıslılar hep sıcak ve dost yanlı insanlarız diyor.
Evim duruyor, ama üzüldüğün şey var dedi.
Evimin karşısı ve yanı apartman doldu.
Yani o hoş sokak ve evlerden eser yok, bir tek benim bıraktığım evden başka.
Anlaşılan artık evime gitmemeye karar verdim dedi Eleni.
Neden dedim.
Çünkü artık o evimin yerine beş katlı apartman yapılıyor.
Evimin kullanıcısı haklı olarak buraya apartman yapıyor. Çünkü apartmanların arasında kaldı. Nefes dahi alamayan bir beton yığını içinde ne yapabilir ki.
Yani anlayacağınız o güzelim Girne git gide betona teslim oldu.
Ve benim o gençliğimin geçtiği, avlusunda limon ve şeker portakalı olan ev yok artık dedi.
Ve Eleni, bugün tam 6 yıldır Girne'ye gitmiyor.
Evet...
Gidip de ne yapsın değil mi?
Evinden geriye şimdi eser bile kalmadı.