Yeşil bir zeytin dalıdır barış... Bahardır... Güvercindir... Hatta bir bebeğin gülüşüdür... Aşktır... Sevgidir... Hoşgörüdür... Bırakın ırkı... Dili... Dini... İnsan olmaktır barış... Evet... Barış gerçek insanlıktır... İnsan gibi yaşamaktır... Fikirlere saygıyı... Sınıf yaratmamayı... Sevgiyi... Anlayışı... Hoşgörüyü... Sağlayandır barış... Özünde kardeş olmaktır... Gülümsemenin... Evet gülümsemenin... Ne dini var, ne dili, ne de ırkı... Tüm insanlar aynı dilde gülümser... Bir çocuğun gördüğü düştür aslında barış... Bir annenin gördüğü düştür... Temiz güzel bir düştür... Aşıkların sevda sözleridir de aynı zamanda... Ve... Kanat çırpar sevda barışına güvercinler... Yürekte yanar o sevda... O ateş... Sıcak bir yürek... Sıcak bir kalp... Şiirlerin en güzelidir barış şiirleri... Hayatta her şey ama her şey yorulur... Dağlar yorulur... Yollar... İnsanlar... Hayvanlar... Kurdu, böceği her bir şeyi... Hatta ölüm bile yorulur... Ve işte... O yorgunluğu atar en güzel şiirinde barış... Bir çiçeğin güzelliği... Şarkıların güzel sözleri... Hele de içinde barış... Hele de içinde kardeşlik... Ne güzel olur yaşam... Şarkılar güzel... Doğa güzel... İnsanlar güzel... Yaşamayı sevmek... Çok sevmek... Bölüşmek... Ve... Yaşarken yaşatmayı bilmek... İzin vermektir insana, kurda, kuşa, tabiat üzerinde her bir şeye... Evet... Ellerimizi uzatmalıyız sonsuza... Çocuklara bırakmaktır güzel bir dünya... Bu da barıştan geçer... Yarınlara giden yoldan... Barışa sen de katıl... 

Dünyana sen de sahip çık... 

Kaynak: (Kendi Arşivim'den)