Bunca yıl hep kandırıldık. Gelen tüm liderler hep kandırdı. 
Denktaş, Eroğlu, Talat ve son olarak da Akıncı.
Gözümüzün içine baka baka hep kandırmaya uğratıldık. Birileri çıkıp da ya siz yalan dolan okuyorsunuz demedi. Hiç bir kesimden bir ses çıkmadı. Her gelen uyuttu ve hatta onlara alkış dahi tuttuk.
Uyutulmak tam anlamıyla bugün 50 yıl oldu. 
Ne uyku be bu! 
Bu uykuda inanın ne rüyalar gördük değil mi? 
Kolay mı 50 yıl bir uyku! 
Yarım asır uyduk ve bu beden yarım asır ömrünü uykuda geçirmiş oldu. 
Boşa geçen ömür bu! 
Kendini gösteremeyen ömür uykuya dalarak öylece tükenip gidiyor.
Uyanın diye ses verenler olmadık hiç bir birimize. 
Kış uykusu gibi çekildik deliklerimize. Çektik yorganı, tabii ki bu yorgan bizi örtmüyor ama yinede örter gibi yapıyoruz her tarafımız açık dışarıda. 
Yani sözde üşümüyoruz. 
Aslında zangır zangır titriyoruz. Sözde rahat uyuyoruz. 50 yıldır uykumuz olmadı. Hep uykusuz ve tedirgin durumdayız. Ha öyle olmayanlar da var, tabi ki kafası yastıkta rahatça uyuyan, rüyasında da her türlü kazığı atabilen! Zenginliğini daha da güçlendiren. 
Uyanık da zengin, uyuduğunda da zengin! 
Onun için hiçbir şey farketmez. Zengin zengindir. Ganimet zengini olmak kadar güzel şey olur mu hiç? 
Olmaz elbet! 
Ne alın teri, ne de babadan kalma. Oh ne ala.
Sen uyandığında yine fakir, uykunda da yine fakir. Ne zengin olduğunu görürsün, ne de özgür olduğunu! Zenginlik ve özgürlük hep onlara. Sen onların esiri, onlar senin hep patronun oldu. Rüyanda bile seni özgür bırakmıyorlar. 
Hep kandırma oyunu oynanır senin üzerinden! 
Tam tamına 50 yıl bu. 
Denktaş kandırdı.
Eroğlu kandırdı.
Talat kandırdı.
Bugün bir de Akıncı.
Hiç biri çıkıp da doğruyu söylemedi.
Hep uyuyun dediler.
Uyanmayın sakın ha dediler.
Bırakın bu şekilde uyutalım sizi.
Ninniler ile avutalım.
Bundan sonrada uyuyun.