GKK'da çalışan işçiler, bir takım haklarının çiğnendiği için yargı yoluna gitmiştir. 

Yargı yoluna gideli 3 yıl oldu. 

Kocaman bir 3 yıl ve halen daha bu çalışanlar mahkeme yoluna gidip geliyorlar.

Neydi bu çalışanların hakları ve onların bu haklarının üzerine el koymaları ya da bu haklarının üzerine oturmaları. 

Hak verilmez alınır diyoruz ama bu insanlara öyle bir sendika kurma haklarını vermedikleri için çalışanlar yıllarca her türlü haksızlığa uğramış oluyorlar ve hiç bir haklarının üzerine de gidemiyorlar. Yani her zaman sinip kalıyorlar. Kalıyorlar çünkü işlerinden olur korkusunu yaşıyorlar. Tek başına ses çıkardığın zaman defterini dürerler korkusunu hep yaşamıştırlar. Bu yüzden susmak ve boyun eğmek en doğrusu diyorlar. Çünkü herkesin bir ailesi var, bakmakla mükellef oldukları çocukları var, onların yaşamları var, var da hakkarını çiğneyenlerden hesap sorulması gerekmez mi? 

Tabiki de gerekir. 

Bu yüzden bireysel olarak mücadele ve hak arayamayacakları için toplu halde birleşerek yargı yoluna gitmiş oldular. 

Halbuki sendikaları olmuş olsaydı, onlara  uygulanan her türlü haksızlığın önüne geçilmiş olacak ve bu emekçileri istedikleri şekilde çalıştırmış olamayacaklar. 

Bakınız verilen cezalar bile usulüne göre değil tam anlamıyla komutanın insafına bile bırakılmış oluyor. 

Özellikle bir suç teşkil edildiği zaman çalışanlar nerden, hangi yasadan ceza alacakları dahi farklı işlemiş oluyor. Verilen cezalar; bir bakarsınız, Güvenlik Kamu görevlileri yasasından ya da devletin toplu iş sözleşmesi yasasından veriliyor.

Böyle bir şey nasıl olabilir. 

Çalışanın cezasını siz hangi yasadan isterseniz keseceksiniz, böyle saçma şey mi olur. Ama ne yazıktır ki oluyor.

Evet, sendika hakkı bu konuda bu insanlar için vazgeçilmez bir kurtuluş yoludur. 

Yasaya bakıldığında her hangi bir sendikaya üye olabilirler ya da bir sendika kurabilirler. 

Ama malesef bu insanlara verilmiş olan bu yasal hakkı, işveren durumundaki GKK almalarına izin vermiyor. 

Yani yasaya rağmen izin verilmiyor. 

Böyle bir anlayış olur mu?

Böyle bir anlayışa dur diyecek devlet nerede?

Evet, acı ama gerçek bunlar. 

Bu insanların elleri kolları bu şekilde bağlanmış oluyor. 

Bu konuda ve diğer yasal hakları konusunda hukuk yoluna gidilmiştir. 

Özellik komutan ile konuşalım ve sendikal hakkınızı isteyelim diyen işçilerin avukatını sanırım komutanlık takmayarak kendi bildiğini yapmaya devam ediyor. Çünkü ortada bir sendikal hak halen daha yerine gelmiş değildir. 

Her neyse, gelelim haklı olarak işçilerin kavgasına!

Şimdilik iki konuda dava yoluna gidiliyor.

Birincisi işverenin yatırdığı ihtiyar sandığı priminin diğer devlet işçilerden düşük olarak yatırılması. Ki bu yatırımı belirleyen maliye bakanlığıdır ve işçiler üzerinden ayrım yapılamayacağı, her çalışan işçinin de devletin işçisi olduğudur. O yüzden hiç bir kurum, ya da maliye, istediği şekilde  çalışanına yatırım yaptıramaz! Bu açıkçası yasal bir haktır. 

Bu yasal hakkı kimse yok sayamaz!

Evet, gelelim ikinci çiğnenen ya da verilmeyen işçilerin hakkına.

Bu da fazla çalışma süresidir!

Devletteki diğer çalışanlar yaz mesaisi yapıyorlar. Ama diğer yandan GKK işçileri bu yaz mesaisini yapmıyorlar. Yaz kış bir mesai çalışmış oluyorlar. Yani fazla mesai yapıyorlar. Buna karşılık maaşları üzerinde herhangi bir faklılık yapılmıyor. 

Neden?

Bu haksızlık niye?

Evet.

Söz konusu olan emektir. 

Söz konusu olan alın teridir. 

Bu yüzden yarıgıya gitmiş oluyor bu insanlar haklı olarak!

Ama ne var ki yargı, yasal bir hakkı olan bu çalışanların davasını bir türlü sonuçlandırmıyor ! 

Ve, kocaman 3 yıl geçiyor!

Yargı, bu insanların haklı oldukları hükmüne neden varmıyor?