Her yıl aynı şeyleri yaşıyor öğrenciler.
Birer yarış atına dönen bu öğrenciler sürekli yarıştırılıyorlar.
O dershane, bu dershane derken, çocukların birer robot şekilde kullanılıyor oldukları gerçeğini görüyoruz.
Evet, kolej sınavları geçen hafta cumartesi günü yapıldı. 
Yapılan bu sınav, bu yıl en zor sınav oldu. Başarısız çocuklar çok. 
Bu yıl bu başarı oranı bayağı kötü geçmiş oldu. 
Bu doğrultuda ağlayan ve de sızlayan öğrenci sayısı geçen yıllara oranla daha fazla olmuştur.
Yanlış eğitim anlayışı ile bu çocuklar her türlü sıkıntıyı yaşamış oluyor. Özel ders almalar, dershaneler, o küçücük çocukları bu kolej sınavı için bitirmiş oluyor. Omuzlara basılıyor âdeta ve kazanın deniyor aileleri  tarafından onlara. Bakınız yığınla para veriyorum ve bu kolej sınavını kazanın ha ona göre deniyor o küçücük çocuklara. Falan ailenin çocuğu kazandı da benim çocuğum neden kazanmadı sakın ha bana bunu yapmayın. 
Çocuklar üzerinde veliler tarafından bir baskı oluşturuluyor. Onların psikolojik olarak büyük çapta etkilenmelerine sebep oluyor aileleri. Ama buna hiçbir aile bakmıyor bile. Aileler sadece çocuğum kazanacak ona para döküyorum diyor da başka da bir şey demiyorlar. Yani çocukların psikolojik denen yapıları hiç onları ilgilendirmiyor. Onlar sadece kazanacak diyorlar da başka da bir şey demiyorlar. 
Genellikle birçok aile şunu da çocuk üzerinde uyguluyor. 
Kazan koleji de artık özel okullardan kurtulalım. 
Para vermekten usandık diyen birçok aileler oluyor. Bu durum karşısında çocuğun o ruh hali nasıl olur hiç ama hiç aileler tarafından düşünülmüyor bile! 
Bu çocuklar adeta büyük çöküntü yaşamış oluyor. 
Ailem bana verdiği paranın hesabını soruyor diyerek kendini bir şekilde suçlu görerek çöküntüye ve onun yanında ruhsal hastalığa itilmiş oluyor. 
Aileler bu yönünü hiç düşünüyorlar mı bu çocukların üzerine ne sorunlar getirecek diye? 
Maalesef düşünen olmuyor.
Sadece kazanma kavgasını yapıyorlar o kadar. 
O çocuğun hali sonu ne olacak diye düşünen olmuyor. Bu çocukların üzerine bu derece yüklenmek onları kazanmak yerine kaybetmek anlamını getirmiş olur. Bu ağır yüklenme karşısında gelecekte sağlıklı bir birey olacakları ne acıdır ki mümkün değildir. 
Kazanmayanlara aileleri tarafından bak falan kazandı, ama sen kazanmadın sözleri karşısında o çocuk içine dönük ve kendinin bir işe yaramayacak durumda olduğunu yaratmış olurlar.  
Her çocuk değerlidir. 
Bu kolej denen yarış atı olarak yapılan sınavı kazanmadıkları için kesinlikle değersiz olamazlar. Bu yanlış anlayış içinde olan veliler bu göz bebeğimiz olan çocuklarımıza ben sınavı kazanmadım artık bir değerim yok izlenimini, hissini sakın ha vermeye çalışmasınlar. 
Koleji kazanan bir çok öğrenci de başarılı olmayabilir. Bu yüzden istenilen verimi alamaya bilir. O da o çocuğun artık yorulduğunu göstermiş oluyor. Çünkü sürekli o sınav, o dersane diye beyine yapılan yükleme sonucu olarak derslerini artık yürütemeyerek gerileme söz konusu yaşanır. Bu da doğal olarak yaşanacak demektir. Fazla yüklenmek o çocuğun yorulup artık bıtkınlık yaşamasını ve başarısız olmasını gösterecektir. 
Böyle bir yükü hangi insan bedeni ya da beyni çekebilir ki? 
Mümkün değildir. 
Devlet okulları bu şekilde kolej okulları gibi kaliteli ve başarılı eğitim şekline dönüşmüş olsalardı bugün bu çocuklar bu şekilde yarış atına sokulmayacaklardı.
Devlet bu konuda tüm devlet okullarını kolej okulları seviyesine getirmelidir.
Doğrusu olan da bu değil mi?