Bir sonu olmalıydı bu dejavunun, pazılın son parçasını tamamlamalıydım , yakasından tutmalıydım ,en son baharın, bas bas bağırıyorken isyanım,herkes konuşuyor ve ben susuyordum tüm benliğimle.

Buram buram riya kokan, bencil bir sevdanın alameti dolaşıyorken üstümde, seyrediyordum tüm olup biteni, herkes kadar bir can taşıyordum bende.

Ok yaydan çıkmıştı artık, ezber bozulmuş  ,kılıçlar çekilmiş, vicdan çürümüştü.

Rüştü'nü ispatlamıştı çakallar, hayellerimin bile etrafı kuşatılmışken, dönüşü yoktu bu yolun, bu yolda ; sağır, dilsiz ve de kimsesiz kalmıştı ,nice aşklar nice aşıklar.

Sen benim gidipte gelmiyen medcezirimsin, gitgellerimin buhranında , kendime vermiş olduğum en ağır cezamsın, sabır imtihanımın , sınıfta kalmış tembel çocuğu, sokak arasında ,ekmek arası köfte yediğim yıllarımın, en cömert fakirliği.

Herşeyin farkındayım şimdi ,paranın satın alamayacağı yerde, vurgun yemiş kalbimle, O her gün ,kahrettiğim ağacın gölgesinde, karşılıyorum ömrümü.

Sen uykularımda saklanan ,düşlerimin esrarengiz karanlığı,sardunya dudaklım,ahir zaman  esen poyrazım,çöl fırtınam,şimdi ellerimin nasırında ovalıyorum senin toprağını,toz toprak içinde kalıyor yüzüm ,bazen genizim yanıyor,geçmişime sövüyorum,belkide kurtuluşu arıyorum, o en ağır küfürde.

Kankırmızı akıyor gözlerimden,kan kırmızı,katıksız çekiyorum seni içime,çalıkuşları geçiyor yanımdan,yaşımdan kaçıyorum ve bunca yıl yaşadıklarımdan belkide.

Dizlerimin bağı çözülüyor ,adının izdüşümünde,herşeyin farkındayken yüreğim,ay tutuluyor,ve bedenim tutsak kalıyor ,esaretin eşiğinde.