Amerikalı psikanalist Erik Erikson’a göre; insan yaşamı boyunca sekiz psikolojik gelişim döneminden geçmektedir:

İlk yaş: Temel güvene karşı güvensizlik duygusu

1-3 yaş: Özerkliğe karşı kuşku ve utanç duygusu

3-6 yaş: Girişimciliğe karşı suçluluk duygusu

7-11 yaş: Başarılı olmaya karşı yetersizlik duygusu

11-17 yaş: Kimlik kazanmaya karşı kimlik karmaşası

17-30 yaş: Yakınlığa karşı yalıtılmışlık

30-60 yaş: Üretkenliğe karşı durgunluk

60 yaş üzeri: Benlik bütünlüğüne karşı umutsuzluk       şeklindedir.

Yıllar geçtikçe bedenimiz eskir, yıpranır ve nihayetinde son bulur. Psikolojik olarak yaşlanmak; olgunlaşmaktır. Zihin, deneyim kazandıkça tüm anıları bir bütün haline getirerek kendini, diğerini ve dünyayı anlamlandırmaya çalışır. Ve böylelikle şemalar oluşturarak yaşamımızı şekillendirir ve yaşadığımız deneyimleri anlamlandırırken alışkanlıklar benimseriz. Bu noktada önemli olan nasıl bir alışkanlık benimseyeceğimizdir. Çünkü insan zihni dikkatini verdiği deneyimleri belleğine kaydetmekte ve ilişkilendirmektedir. Örneğin; karamsarlık şeması olan bir kişi hayatında karşılaşacağı her türlü engeli cezalandırma; karşısına çıkan sürprizleri ise, bir sonraki aşamada gelecek olan kötülüğün habercisi olarak görebilir. Ve bir süre sonra karamsarlık, gerçekten de kişinin yaşamını karartmaktadır. Bu karanlığa maruz kalınca da psikolojik savunmalarımız oluşur, haliyle kendimizi yada başkalarını suçlarız, daha fazla korkar, depresyona girer yada yaşadığımız anksiyetemiz kardiyovasküler sistemimizi çökertir ve daha hızlı fiziksel yaşlanmayla karşı karşıya kalırız. Hayatta kalmamızı olumsuz ve imkansız hale getiren bu gibi olumsuz şemalar çocukluk yaşlarında başlar ve bu süreçte kişinin genetik mizacını dahi etkilemekte rol oynamaktadır.