Ülkede var olan adam kayırma, adam kollama ne hikmetse her zaman devam eder. Hakka göre hiç bir zaman işlem yapılmaz. Çalışan her zaman ezilir, elenir. Kaytaran hep kazanır, hep yükselir ve her zamanda öyle devam eder. 
Neden böyle olur? 
Arkası var da o yüzden! 
Adamı, ya da dayısı var da o yüzden! Dayısı olmayan yandı demektir. 
KKTC'de maalesef herşey bu şekilde sürüp gidiyor. 
Gelen her zaman kendi yandaşını, partilisini kollar. Onu bir üst mevkiye çıkarır. Yani sınavmış, dereceymiş bunlar hep boş. Devlet dairesinde çalışanların durumları hep bu şekildedir. Her değişen otorite kendi adamlarını düşünür. Sanki de devlet ve kurumları babalarının malıymış gibi. 
Adam yıllarını verir müdür olamaz!
Ama yıllarını vermeyen birisi bir bakarsın ansızın müdür olur. 
Çünkü o kişi yakasına parti rozetini takar.
Ben partiliyim der.
Rozeti takan tamamdır.
Müdür de olur, müsteşar da!
Adalet mi bu?
Hayır!
Ama burası adaletten yoksun bir devlet!
Adaletin işlemediği bir devlet!
Maalesef bunları yaşıyoruz.
Her gelen ayni şekilde!
Koskoca Kıdemli Yargıç Rayner istifa ediyor.
Kokuşan bu düzen de artık adalet tecelli olmaz onun için!
Adalet çalışamaz!
Birileri bu adaleti teslim almıştır.
Her neyse.. 
Kokuşan bu düzende sadece devlet kanadı değildir aslında!
Her taraf koktu!
Bakınız GKK'nın tayin ve atamalarına.
Siyasilerden kalır yanları kalmadı askeri makamlarında!
Hatta onları dahi geçmiş bulunmaktadırlar.
Arkası olan subay en iyi yere geçiyor. Ayni şekilde arkası olan Assubay da öyle!
Sivil personelde yine aynı şekilde!
Hele de hasta olan bir sivil olsun, onun hastalığına bakılmayarak ağır göreve gönderilir. 
Bir de şu da vardır:
Eğer ki bir sivil personel haksızlık görmüş ise şikayet edemez.
Yani işte kapı orada derler ona.
Tehditler, işten atarız söylemleri.
Hele de bir hasta olsun vay haline artık.
Gözünün yaşına bile bakılmaz.
Sağlık nedeni ile daha rahat bir ortamda çalışmaları gerekirken ve doktor raporları da bunu söylerken, kim dinler, kim takar onları, onlar bildiklerini yaparlar. 
Yani açıkçası ölün derler.
Onları kim düşünür, kim anlar.
Ve öldükten sonra da eğitim zayiyatı derler olur biter.
Evet, ne acıdır ki KKTC'de maalesef her şey kokuştu.
Kokuşmayan yer kalmadı.
Kurum kalmadı.
Kirlenen yer, makam kalmadı.
Yazıklar olsun!