Gün batıyordu, Kızıldı Uzaklar.

Sesler çoğalıyordu, çocuklar koşuyordu, konuşuyordu bir adam, Aksine bir yaşamdı bugün yaşananlar.

Elde avuçta yoktu, zordu bütün kolaylar…

Gün batıyordu, Kızıldı Uzaklar, Yaslanırken hayata, yaşlanıyordu aslında insan, İster istemez bitiyordu ömür, Öncesinde kalıyordu sözler, gülüşler, nefretler ve AŞK…

Hiç bir şeyin saati yoktu aslında, hep sende saklandım ben, kimse tanımıyordu beni, sen çıkmıyordun hiç aklımdan… 

Gün batıyordu, Kızıldı Uzaklar…

Elbisen siyahtı, bakışların hırçın, gülüşün kırmızı, ayakların kum…

Yum gözlerini hadi yum, hırsızken sabahlar sen yanımda kal, uyanmayalım bugün, bütün hayallerimiz gerçek olsun, buz dağının ardın kalsın tüm günahlar…

Sonsuzluğu yok bu seferki sonun, adın gibi eşsiz ve sahi…

Gün batıyordu Kızıldı Uzaklar, beni çağırıyordu, umutlar yarınlar ve SEN…