Dün 07 Kasım 2021, Lefke'nin her zaman düzenlemiş olduğu Furma festivaline katılma fırsatı buldum oğlum ile birlikte. Geç gidebildim, aslında partimiz TKP ile birlikte orada olacaktım. Ama olmadı ve Genel Başkanımız Mehmet Çakıcı, diğer partili arkadaşlar ile birlikte orada esnafı ziyaret edemedim. Yalnızca oğlum ile birlikte gezerek sohbet ettik esnaf ve Lefke'nin sevilen halkını. Sevilen halkı diyorum çünkü gerçekten de öyledir. Sevecen ve de çalışkan bir halktır aslında Lefke'nin insanları. Onların maden işçiliği bunların içerisindeki en önemli bir gerçeğidir. Bu da tarihe mal edilmiştir. Üretken insanımız olan ve ürettiklerini de orada sergileyip de satan insanımızdır Lefke'nin insanı. Onların 1974'ten önce de oldukları bir gerçektir aslında ve orada sohbet ettiğimiz birçok tanıdık dostlarımız şöyle diyorlardı hepside aynı şekilde: Bizler 1974'ten önce bölgemizde çok kazanç elde eden ve de çok üreten insanlardık. Ürettiklerimiz satılıyor ve bizlerin yaşam hakkı en iyi bir şekilde yerine gelmiş oluyordu. Tabiatıyla bunlar olduğu içinde aile fertlerine gereken her bir şeyi de sağlanmış oluyorduk. 

Oysa bugünler böyle mi? 

Kesinlikle değil! 

Bugün çaresiz ve de ne yapacağız endişesini çekiyoruz gerçektende diye ne olacağız diyorlar. 

Hele de çocuklarımız ne olacak? 

Bu şekilde her gün biraz daha perişan, her gün biraz daha fakirleşmiş oluyuruz.

Bu şekilde isyan eden gerek üretici küçük esnafımız, gerekse de bölge halkımız yerden göğe kadar haklıdırlar. 

Onlara böyle bir kötü düzeni yaratanların ve bu düzenin içerisinde her gün biraz daha göç eden evlatlarının olduklarını dinleyince inanın kahroldum. 

Bu şekilde mi olacaktık diyerek isyan eden insanlarımız, evet bizim insanlarımız, ama gel gelelim bu hale getiren yine o seçilenler ve yıllarca hükümet olanlar değil miydi? 

Maalesef onlardı. 

Ben de bu şekilde halkımıza bunu ifade ettim. Halkımız aynen diye destek vermiş oldu. O sıralarda HP de geziyordu ekibi ve vekil arkadaşları ile birlikte. Esnafın sorunları ne, nasıl gidiyor yaşam diye de sorular sorarak esnaf ile ilgilenmiş oluyorlardı. Oysaki hükümet oldular ve ne oldu, ne yaptılar bu insanlar için? 

Ne verdiler Lefke'nin esnafına, halkına? 

Bir yararları oldu mu? 

Ve işte bu soruları da bu insanlardan duydum ben bir TKP'li olarak. Ve anlamadık diyor insanlar, ne hakla bizi ziyarete geliyorlar. 

Ardından UBP'yi görüyorum, onun o yeni Genel Başkanı Sucuoğlunu, o da ziyaret ediyor, o da sanki de bu insanlar kazanıyor, bu insanlar insanca yaşıyor ve huzurlu bir şekilde bugün bir festival düzenlemiş oluyorlar. Oysaki herkes birçok borç altında inim inim inliyorlar. Yaşananlar onların acı gerçekleri ve bugün bankalar tarafından nasılda perişan, nasılda evlatları göç ediyor bu yarattıkları düzen içerisinde ama yine de suçlusu olan yılların UBP 'si bu insanların içine giriyor ve sanki de huzurlu bir bölge, huzurlu bir toplum varmış gibi hava ettirmeye kalkıyorlar. Oysa görünen herşey oradadır. İnsanlar mutsuz, insanlar çaresiz ve her gün de bu çaresizliğin içerisinde yok oluyorlar. Ama onların ne gaylesi. Ne umurlarında.

Esnaf gerçektende isyan ediyordu.

Artık bunlara fırsat vermeyeceğiz. 

Onlara oy moy yok. 

Sandık günü sizin yanınızda olacağız. 

TKP, bu ülkenin artık kurtuluşu olacaktır, çünkü onlar hepside bizlerin tükenmesi için var oldular. 

Tükeniş ve yok oluş için bizler bu topraklarda o yüzden can mı verdik diyerek haklı olarak isyan etti insanımız. Bu isyanları o gün sandıkta ortaya dökülecektir. Ben bunu gözlemledim ve buna da konuşmalar içerisinde şahit oldum. 

Evet, halkımız hiç de yalnız değil, bizler varız sizin için TKP diyerek onlara bu sözü vermiş oldum. 

Bu da gerçekten de TKP'nin nasılda bu topluma çare olacağının gerçeğidir.