Günümüzde hala varlığı maalesef devam eden bu olaya biri dur demeli. En azından bu haftalık ben dur demek istiyorum. Öğretmen olarak öğrencinize verdiğiniz ödevde kelime sınırlandırması koymak neden? neden öğrenciyi baştan şartlandırıyoruz? neden soğutuyoruz? neden projeye karşı iştahını kaçırıyoruz? ‘Projeniz en az 900 kelime olacak arkadaşlar’ neden 900? Gerçekten kelimeler tek tek sayılıyor mu bu aşamada merak konusu. Böyle durumlarda öğrencinizi bilerek veya bilmeden sıkıntıya soktuğunuzun hiç mi farkında değilsiniz?  İzlediği filmi veya okuduğu kitabı Ayşe belki 500, Ali belki 550 kelimeyle anlatabilecek bir potansiyelde. Biz neden öğrencilerden mantıklı isteklerde bulunmak yerine, onları laf salatası yapmaya zorluyoruz? Neden asıl içeriği önemsemek varken kelimelerin sayısına bakıyoruz? Kafamda bir neden sorusu sormayın gitsin. Ben ödevin kelime sayısına değil içeriğine bakılması ve önemsenmesi taraftarıyım. Asıl istenen ödevlerde öğrencinin düşüncesini nasıl yansıtabildiğini görebilmek olmalı. Kelime sayısına göre değerlendirmek ne kadar mantıklı? İlle bir sınırlama olacaksa eğer kelime sayısını mantıklı tutmakta yarar var, örneğin; okuduğunuz kitabı en az 100 kelimelik bir ödev şeklinde değerlendirmenizi istiyorum arkadaşlar. Bak işte şimdi oldu, öğrenciler ne kaygı ne de stres yaşamayacaklar, yapabilirim diyerek yola çıkacaklar ve yüksek ihtimal o ödevden yüksek not alacaklar. İşte bu kadar basit ayrıntılara takılmak yerine bütüne bakabilmek mesele.