Dün 08 Mayıs 2022 anneler günüydü... Aslında 1 gün değil, her gün annelerin günüdür...
Ben 1 güne değil, her güne anneleri koyarım.
Her gün onlarındır...
Çünkü onlar sayesinde bizler varız...
Onlar olmasa bizler nasıl bugün var olacaktık...
Nasıl nefes alıp da yaşayacaktık...
Yaşıyorsak, varısak, onların sayesinde varız...
Doğuran onlar...
Dokuz ay karnında taşıyan yine onlar...
Can veren...
Yarı canını bizlere karnında veren yine onlar...
Kolay mı ana olmak...
Kolay mı bir canı taşımak...
Ona sahip çıkmak...
Onu karnında yaşatmak...
Analık kolay bi şey değildir...
Olamaz da...
Hayatta en zor ve en zahmetli şey analıktır...
Ana olmaktır...
Ana kutsallıktır...
Hatta kutsallıkların en kutsalı büyüğüdür...
Hiç bi şey ananın yerini tutamaz, onun yerine geçemez...
Ana önce yavrum der...
Önce onun karnı doysun der...
O aç kalsa da olur...
Ama yavrusuna kıyamaz, onu aç koyamaz...
Koyamaz çünkü canından can gider...
Kolay değil analık...
O yüzden cennet analarımızın ayaklarının altına seçilmiştir...
Onların kıymetini bilelim...
Onlardan vaz geçmeyelim...
Onlar sayesinde varız...
Onlar sayesinde yaşıyoruz...
Canımız onların yarı canından bize verilmiştir...
Unutmayın...
Onlar en büyük ve yüce varlığımızdır...
Onları kırıp da üzmeyelim...
Hele de küs olmayalım...
Analara küsülmez...
Onların ayaklarına her zaman kapanmalıyız...
Bizler onların hayır dualarına muhtacız...
Onların sevgilerine muhtacız...
Bizler onlar için her zaman küçücük hiç de büyümeyen yavrularıyız...
Onların kıymetini bilelim...
Onları hiç bir zaman yalnızlığa itmeyelim...
Hele de yaşlandıkları zaman...
Evimizde yanımızda tutalım...
Onlara bu sevgiyi sahipliği verelim...
Ne olur onları yurtlara terk etmeyelim...
Çok görmeyelim onları...
Yaşlandılar diye onların bakımlarından
iğrenip de kaçmayalım...
Son günlerinde yanımızda olsunlar...
Unutmayalım ki herkes çocuk doğar ve çocuk olarak da hayata veda eder...
Bizlerde çocuk olacağız...
Bu hep böyle devam edip gidecek....
O yüzden analarımızın değerini hep bilelim...
Onlara sahip çıkalım...