Okul dönemi başlaması ile çocuk ve ebeveynler arasında ki ödev yapma savaşı da başlamış üzere. Ebeveynlerin ‘Kızım ödevini bitirdin mi?’ , ‘Oğlum ödevini bitirdin mi?’ gibi sorularını sıkça duyarız fakat bu soruların çocukların üzerinde yarattığı baskı nedeniyle çocuk için ödev yapma süreci isteksiz bir hal alır ve çocuk ödevi yapmama, kaçmak için her yolu deneyebilir.
Çocuğun ev ödevi yapmaktan kaçmaması için ne yapılmalı?
Ödev yapma alışkanlığının bilinçli bir şekilde kavranıp, sürekliliğinin sağlanması için çocuğa ödev yapmanın neden önemli ve gerekli olduğu anlatılması gerekir. Çocuklar ödev yapmanın gereksiz olduğunu, baskıdan dolayı yapılması gerektiğini ve vakit kaybı olarak düşünebilirler. Ödev verilen konuların zaten kendisinin bildiğini ve bu yüzden gereksiz olduğunu söyleyebilir. Bu sebeple ebeveynler ödev yapmanın bir çeşit ders çalışma yöntemi olduğunu ve neden gerekli olduğunu açıklaması gerekir.
Bu süreçte çocuğun motivasyonunu nasıl artırabiliriz?
Öncelikle çocuk okuldan eve geldiğinde hemen ödevlerinin başına geçmesini söylemek yerine çocuğa biraz dinlenmesi için zaman verilmeli. Bu zaman diliminde çocuk anne babası ile gününün nasıl geçtiği ile ilgili sohbetler de bulunabilir, oyun oynayabilir ya da yemek yenilebilir. Çocuğun ödev yapma için belirlenen süre çocuk ve ebeveyn birlikte karar vermelidir. Ödev yapma sürecine başlanıldığın da ise belirli aralıklarla mola verilmeli ve molalarda çocuğa pekiştirici ödüller verilerek çocuğun motivasyonu artırılabilir. Bu sürecin düzenli olabilmesi için yemek ve uyku saatlerinin de düzenli olması gerekmektedir.
Yardım edin
Bu süreçte çocuğunuza ödevi için yardım edin fakat bu ödevi tamamen sizin yapacağınız anlamına gelmez. Sadece bu süreçte çocuğunuza destek olarak ona nasıl yapması gerektiği konusun da rehber olabilirsiniz. Örneğin sözlük kullanımının nasıl yapılacağını öğretebilirsiniz. Bu sayede duygusal gelişimini de desteklemiş olursunuz. Ödevlerin anne baba ve aile büyükleri ya da bir başkası tarafından yapılması çocuğun giderek tembelliğe alışmasına neden olabilir. Bu yüzden çocuğun ödevini kendi bağımsız şekilde yapması gerektiğinin önemi açıklanmalı ve sadece gerekli durumlarda müdahale edilerek yol gösterilmeli.
Kontrol edin
Çocuklar ödevini bitirdikleri zaman anne baba mutlaka kontrol ederek yapılan hataların giderilmesi için çocuğa fırsat verilmiş olunur. Diğer önemli nokta ise öğretmen yapılan ödevleri özenle incelemeli ve çocuğa bir sonraki ev ödevi için motive edici konuşmalar da bulunmalı. Eğer öğretmen yeterince özeni göstermeyip yapılmış olan ödevi dikkate almazsa çocukta ödev yapmak istemeyecektir. Eğer çocuğunuz ödev sürecinde ‘Şu ödevi yapsam ne fark edecek ki zaten öğretmenim bakmıyor’ gibi ifadeler de bulunuyorsa mutlaka okul ile iletişime geçiniz.
Evdeki birliktelik ve huzur ortamı önemli
Huzurlu bir aile ortamının ödev süreci ve akademik başarı üzerinde etkisi oldukça önemlidir. Ailenin sergilemiş olduğu olumsuz tutumlar ve davranışlar karşısında çocukların ebeveynlerinden ve ödev yapma alışkanlığından uzaklaştırabilir. Çocuğun bu tutumu ailenin yeterince destek sağlamaması, baskı yapması gibi sebeplerden kaynaklanabilir. Bu sebeple çocuğun tüm çabaları ebeveynler tarafından dikkate alınarak takdir edilmeli ve her zaman desteklendiği hissi verilmeli. Bu süreç içerisinde çocuk ödev yapmamak için direnç gösterirse onu motive etmek için olumlu bir dil kullanılmalı ve ılımlı yaklaşılmalıdır. Tüm bunlara rağmen çocuk direnç göstermeye devam ediyorsa öğretmeni ile işbirliği içerisine girilmeli, gerekirse okulun veya bir başka birimin rehberlik hizmetinden destek alınmalıdır.
Çalışma ortamının fiziki koşulları nasıl olmalı?
Ses, ışık ve mobilya düzeni gibi unsurlar konusunda çocuk için en uygun ortamı hazırlayın. Çalışma ortamında televizyon gibi dikkat dağıtıcı eşya ve cihazları bulundurmayın. Çalışma ortamın da sadece çocuk için gerekli olan malzemeleri bulundurunuz.
Son olarak ev ödevi yapma alışkanlığının kazandırılmasın da evdeki huzurlu aile ortamının ve çocuğun desteklenerek motive edilmesinin akademik ve duygusal gelişimine olan etkisini asla unutmayınız!