Kaybedenler

Alper Özsakınç

Gam yükünü çekiyordu, nasır bağlayan eller,

Kerpiç evlerden geliyordu bebek sesleri, umut tacirliği yapıyordu soytarılar,

Bey dağından sırtlanlar iniyordu köylere..

Kızgın ateşte yanıyordu küfürler,

Zincire vurulmuştu tüm sözler,

Adamlarla doluyken zindanlar,

Küme küme gidiyordu kara trenler ..

Azrail kene gibi yapışırken bedenlere,

Tezek kokusu işlemişti elbiselere ,

Karın tokluğuna çalışıyordu hepsi,

Analar çaresiz, babalar işsizdi..

Gökkubbe altında birleşiyordu gelenler ,

Nice gizli tanıklar yatıyordu, toprağın altında,

Şadırvanlardan su içiyordu beyaz güvercinler,

Dokuz kardeş kalıyordu, dokuzuda bir yerde ..

Taşlar yağıyordu gökyüzünden,

Çobanlar bağırıyordu , eski zaman dilinde ,

Demir başlar ayrılıyordu birden ,

Sürüleri koruyordu , vakur köpekler..

Yaşamak dersen, yaşıyorlardı işte,

Bozayılar geziyordu, bozkırsız mevsimde,

Her şeyini kaybetmişken gidenler ,

Haşmete bakıyordu masum yüzler ..

Çakır nehrine karışıyordu, kan ve gözyaşı,

Yaşı gelmiş çocuklar gidiyordu askere,

Zabitler tutuyordu hergeleleri ,

Kimi hasta kiminin eli kelepçeli..

Yaraya merhem olmuyordu görenler,

Bir bir veriliyordu, emirler hükümler ,

Hükümdarlar saltanat sürüyordu bugün,

Gururunu arıyordu, şerefini kaybedenler ...

 

Günün sözü

Kimki sevdasına şair olmuşsa,onu sev , ona tutun, onu bırakma..