Yıllarca çalışacaksın ve karşılığında ise bu memlekette eziyet, sıkıntı ya da yılların hakkını da bir türlü emekliyim diye de alamayacaksın.
Burası KKTC, normal mi diyorsunuz?
Her bir şey burada mümkün mü diyorsunuz?
Gerçekten de devlet olamadığımız için mi yoksa devlet olma anlayışımız yok mu? KKTC kuruldu da ne oldu?
Bu devlet birilerine hep yaradı da toplumun geneline neden yaramıyor?
Bu devleti kimler idare ediyor ya da kimlerin elinde?
Bunları hepimizde biliyoruz.
Halkın devleti olmadığı bir gerçektir.
Her neyse.
Yaşananları hep birlikte zaten yaşıyoruz.
Gelelim emekliyim diye devletin bana karşılığında hizmet vermesi gerçeğine!
Devlet de sosyal devlet ise bunları da yerine getirmesi gerekir.
Ama maalesef böyle bir devlet göremiyoruz.
Ne yapıyor bu devlet?
Yıllarca çalışacaksın ama devlet sana sahip çıkmayacak ya da senin olan o yılların hakkını vermeyecek!
Sen yatırımlarını muntazam şekilde yerine getireceksin ve karşılığında da sana devlet bunların karşılığını sağlamayacak!
Örneğin bunların içerisinde sağlıkla ilgili olan hizmet.
Evet bu hizmet çok önemlidir.
Çünkü herkes bunun karşılığını ödediği için alması faydalanması gerekir.
Çünkü sen cebinden devlete bunu ödüyorsun yıllarca. Öyleyse hakkını alman senin en doğal gerçeğindir. Ama maalesef hiç de öyle olmuyor. Sağlık için gidilen devlet hastaneleri hem tıklım tıklım hem de orada doktorların hastalar için doğru ve olması gereken muayene etmedikleri de bir başka acı gerçek oluyor. Oluyor çünkü her gün hastanelerin dolup taşması gerek taşıma nüfus veya yapılan vatandaşlıklar nedeniyle doktorlar bu hastalara yetişemez hale geldiler.
Peki ya tıbbi imkanlardan yararlanmak mümkün mü?
Örneğin bir Emar?
Ya da kalp için gerekli yapılan ciddi tedaviler?
Bunlar mümkün olmuyor ve çok ileri tarihlere veriliyor.
Neden?
Taşıma nüfusun çoğunluğu nedeniyle mümkün olmuyor.
Evet, bunlar bir yana sevgili okuyucularım. Bir de hastanelerde ilaç bulmak mümkün mü?
O da mümkün olmuyor.
Neden?
Taşıma nüfustan mı?
Ya da sağlık bakanlığı ilaç alımı yapmıyor mu?
Bunun cevabını vermeleri gerekir ama nerde değil mi?
Çarşamba sabahleyin kalktım ve Girne Akçiçek hastanesine gittim. Sıra numaramı aldım ve sıramı bekledim. Kullandığım diyabetik iki ilacımı devlet hastanesi karşılamadığı için sağlık kurul doktorundan bu iki ilacı almak için belge aldım. Bunun yanında kolesterol ve ayrıca Diamikron şeker ilacımı da orada sağlık bakanlığı temin eder diyerek yazdırıp almak istedim. Eczane bölümüne indim, görevli eczacı, bu iki ilaç yoktur dedi. Dedim nasıl oluyor, bugün ayın daha altısı, 6 Ekim, ayın daha başı nasıl oluyor da bu ilâçlar yoktur? Yoksa sağlık bakanlığı almıyor mu? Tabikide uzatmadan oradan ayrıldım çünkü o görevli ne bilsin ki. Onun görevi ilaç gelirse hastalara verecek haklı olarak.
Her neyse.
Bu arada almış olduğum evrağı ilaç komisyon başkanlığına götürüp müracaat ettim. Müracaattaki görevli ise beyefendi bu iki ilacı komisyon karşılamaz dedi. Dedim niye?
Listemizde yoktur bu iki ilaç.
Neyse.
Oradan da ayrıldım.
Şimdi gelelim esas devletim diyenlere ki onlar idareci, onlar bakanlık yapıyorlar. Ben ve benim gibi binlerce emekli insan var. 31 sene çalıştım ve karşılığını da fazlasıyla yerine getirdim. Ama bugün geldiğim ya da hepimizin geldiği duruma bakınız.
Evet.
Bu resmen bir hırsızlıktır!
Resmen utanmazlıktır!
Resmen rezaletliktir!
Ve aşağıda göreceksiniz komisyona baş vurduğum ve kabul edilmeyen ilâçlarımın belgesini.
Evet, böyle bir devlet, böyle bir anlayış!
Yazıklar olsun!
Yıllarca çalıştık ve şimdi yaptıklarına bakınız!