Yoksa halen daha umut var mı?

Umudunu yitirdin mi, bitmişsin demektir. 

Bittik mi?

Yoksa halen daha var mıyız?

Bilemiyorum. 

Gerçekten de bilmiyorum.

Suskunluk var.

Boşvermişlik var.

Ya da ne bileyim yorgunluk var.

Artık gücümüz kalmadı, o umut denen, o yaşamamızı sağlayan ruh halimiz bitmiş, bitirilmiş gibi. 

Ülkesinde yaşaması gereken gençler birer bire ülkelerini terk ediyorsa, işsiz kalıyorsa ve umudunu bağladığı ülkesinde umut görmüyorsa ne yapacak ki? 

Tabiki de haklı olarak yaşaması için göç edecektir. 

Yarının geleceği bu şekilde ülkesinden kaçıyor, mecbur bırakılarak ve umut edilen o yarınları hep hayallerde kalmış oluyor. Gençlere, geleceğimiz olan evlatlarımıza yaşayacakları ana yurdunu bırakmadık. Kendi ana yurtlarından onları bitirmiş oluyoruz. 

Bitmişlik ve de tüketilmiştir bunun adı.

Evet, ülkesini ülke olarak göremiyor gençlerimiz. 

Sankide ata yurtları değil burası. 

Acı ama gerçektir bunlar. 

Bu acı ve gerçekleri görmeyenler halen daha ısrarla bu vatan bizimdir diyorlar. 

Bu vatan bizim mi?

Neresi bizim?

Girne sahilinden tutunda karpaz sahiline kadar olan yerler kimin?

Evet bu yerler, bu vatan bizim diyen, o toprakları peşkeş çeken, satan efendiler, sizlerin sayesinde bizim değildir buraları.

Bir uçtan diğer uca yahudilere teslim etmiş oldunuz sahil boyunu!

Nasıl bizim olacak?

Nasıl bu gençler bu topraklarda kök salacak!

Kök salmak için hiç bir şey bırakmadınız. 

Peşkeş çektiğiniz o topraklarda ve yapılan o otellerde çalışan bir tek kendi Kıbrıslı gencimiz bile yoktur. 

O yerlere ucuz iş gücünü yerleştirdiğiniz yetmez miş gibi bir de utanmadan Kıbrıslı gençler çalışmaz, rahatlığa düşkündürler diyerek gençlerimize tembellik muamelesini de yaptınız.

Tıpkı TC'deki gelmiş geçmiş tüm siyasilerin söyledikleri gibi!

Kıbrıslılar tembeldir!

Oysa ki tarih boyunca çalışkan insanlarız. 

Evet.

Kıbrıslılar çalışkandır, üretkendir!

1974'ten önce üretim kaynaklarımız ve ürettiklerimiz hepside ülkede mevcuttu ve çalışan insanlarımız da vardı.

Özellikle gençler iş imkanlarını bu şekilde buluyorlardı. 

Ama hepsinin de canına okuyarak bu ülkeyi Türkiye'yle birlikte bu hale getirmiş oldular.

Size biz bakacağız dediler ve ülke insanın üretimden koparmış oldular. 

Bunları da yapanlar o siyasiler ve Türkiye olmuştur. 

Neyimiz var, neyimiz yok, rundan da kalma tüm üretim araçlarını söküp attılar. 

Bunların yerine de kumarhaneleri yığdılar!

Gece kulüplerini!

Bet salonlarını!

Bir de bunlar yetmezmiş gibi.

Biz size bakarız diyenler, utanmadan da bizlere besleme de demiş oldular. 

Açıkçası bugün gençler için hiç bir umut da bırakmadılar. 

Yaşayacakları bir ülke bırakmadılar. 

Gençleri ülkelerinden her gün kovmaya devam ediyorlar. 

Onların yerine çalışanlar getiriyorlar ülkeye!

Çünkü ülke onların ülkesi!

Toprak da, yapılan tesisler de!

Sadece yahudiler mi, onların sermayesi mi buraya sahip olan?

Hayır!

Bir de Rus sermayesini de soktular içimize!

Türkiye sermayesi zaten 1974'ten itibaren içimizde!

Ve, bu memleket bizim öyle mi?

Neresi kaldı bizim?

Kalmadı!

Ne yurdumuz, ne de geleceğin güzel evlatları!

Bittik!

Biriktirdik!