Her yıl Karaoğlanoğlu çıkarma anıtın olduğu yerde şafak nöbeti tutuluyor.

Orada Türkiye'den getirilen sanatçılar da konser veriyor.

Nedir ki bu nöbet?

Şafak mış?

Neyin şafağı oluyor bu?

Bunu kutlamak da ne oluyor?

Kimlerin işine yaradı bu 20 Temmuz'dan sonraki düzen?

O kurtarıldık dedikleri bu düzen, birilerine öyle bir yaradı ki hayatlarında böyle bir yaşamı hiç bir zaman görmeleri mümkün değilken, bugün sefa sürüyorlar.

Tabi ki hal böyle olunca da şafak nöbeti de tutarlar.

Ve kürsüye geçerek kahramanlık nutukları da atarlar.

Ben değilim ki onlar gibi buraya hükmeden.

Burada villaların, arsaların ve Rum ganimetlerin üzerinde mal mülk sahibi kesilen.

O yüzden öyle bir milliyetçilik, öyle bir Türkçülük, havası keserler ki vay be onları bilmesek, tanımasak, inanacağız kavga verdiler diye.

Oysa çoğu yatak altında saklanan, ya da Türkiye'ye kaçan kahramancıklardır.

Savaş bittikten sonra eline silah dahi alıp da savaşmayanlar, bugün baş kahraman, baş mücadele edenler oluyor.

Rumun ganimeti üzerinde keyif çatarlar ve buraları bizimdir, kan döküp aldık da derler.

Eline silah dahi almayanlar birden burada kan döken de oluyor.

O yüzden 20 Temmuz törenlerinde hep bunları baş önde görüyoruz.

Hiç kaçırmazlar 20 Temmuzları.

Vatan, millet hep dökülür ağızlarından.

Ama gel gelelim milletin refahı için hiç bir şey yapmazlar.

Millet, pahallık altında inlerken, o efendiler ise havuzlu villalarında günlerini gün ediyorlar.

Onlar hep vatan millet aşkında olurlar öyle mi?

Ne vatanı, ne milleti.

Onlar her zaman kendi çıkarlarını, kendi geleceklerini bu şekilde sürdürmüş olurlar.

En fazla 20 Temmuza onlar sevinirler.

Sevinirler çünkü bu toprakların üzerinde hakimiyet kurdular.

Kaptılar ne varsa Rumdan kalan.

Güneyde malı olanlar bugün bir şey almadan ölüp gitti. 

Ama onlar öyle mi oldu?

Hayır, sefa sürüyorlar.

Malı mülkü olmayanlar bugün bu topraklarda adam oluyorlar başımıza.

Onun için kutlarlar bu şafak nöbetlerini.

Törenlerde o sıcaklar altında alkışlarlar askerleri, silahlı geçen orduyu.

Saraya da davet edilirler her gelen cumhurbaşkanı tarafından.

Geceleyin yapılacak olan büyük beş yıldızlı otellerde yemeklerde de olurlar.

Hiç kaçırırlar mı tüm bunları?

Deli mi oldular da kaçırsınlar.

Zenginliklerini o yüzden sağlamış oldular.

Oysa sıradan vatandaş.

O tören yemeklerinde olamaz.

Beş yıldızlı otellerde yer alamaz.

Onlara ancak havadan uçak gösterisi, tank asker gösterisi sunulmuş olur.

Kendileri yiyip içerler, milletin parası ile.

Ve 20 Temmuz.

Mutlu barış harekatı.

Onlar mutlu huzurlu.

Ya peki toplum?

Mutlu, huzurlu mu?