Kıbrıs 9251 km kare bir adadır. Bu adada iki etnik grup yaşamaktadır yıllar boyu bu topraklarda yaşayan insanlar birbirlerini bu topraklardan atmamış atamamıştır.

Örneğin Almanya ve Fransa gibi milyonlarca şehit veren ülkeler sorunlarını çözmüş ve bu gün aralarında sınır olmadan koskoca Avrupa kıtasını birlikte yönetmektedirler.

Biz bu küçücük adada bunu başaramıyoruz. Nedeni de her iki tarafta olan bölünmelerdir.

Biz bir iç çatışma noktasına gelirsek bundan kim fayda sağlayacak

Zaten bu güne gelinceye kadar BM’den hiç biz Türklerin lehine bir karar çıkmadığı gibi. 1960 Kıbrıs cumhuriyeti anayasasından elde ettiğimiz haklar her geçen gün kaybolup gitmektedir. Kıbrıs cumhuriyetinin AB üyelik müracaatının ileri götürülmesine gümrük birliği anlaşmasına karşılık onay veren Türkiye’dir. Kıbrıs Cumhuriyetinin tek yanlı olarak AB üyesi olmasını Türkiye AB görüşmelerinde tarih almak için onay vermiştir.

Sonuçta adanın bir yarısı BM’nin tanınmış bir ülkesi. Diğer yarısında ise uluslar arası kararlarda Türkiye’nin alt yönetimi olarak adlandırılan bir bölge. Bir bölge ki Türkiye’nin ne tanımanın gereklerini ne de tanımadığının gereklerini yapmadığı bir bölge.

’Rum tarafı çözüm istemez’’ en çok kullandığımız argüman. Peki empati yapınız güneydeki imkanlar sizde olsaydı refahınızı karşı taraf ile paylaşır mıydınız?

İşte bu şatlar altında gelişen süreçte Kıbrıs’ın kuzeyinde bölünmüş halklar olarak neyi kazanacağız. Birbirimizi yok edelim ve kuzeyi da ikiye bölelim bunu mu amaçlıyoruz? Yoksa bu hareketlerin sonucunda vilayet olmak mı istiyoruz?