Sahip olduğum en iyi yalnızlığımı yaşıyorum şimdi , her sabah erkenden kalkıyorum, elimi yüzümü yıkadıktan sonra selam veriyorum yalnızlığıma, yalnızlığıma demliyorum çayımı, çarşı pazarda yapıyorum ara sıra, en sevdiği beyaz peyniri alıyorum ona, sıcacık bir ekmek kokusu gibi çarpıyor kokusu burnuma..

Yalnızlığım oturuyor karşımda, beyaz bir duvar , boyası kabarmış, dökülürken sağa sola ,yalnızlığımı alıyorum avuçlarıma..

Tahta masamda geçen yıldan kalan alaturka kırmızı şarap, bardaklar sıra sıra, doldururken kadehimi yalnızlığıma, kaderin kahpe yüzüne içiyorum bugün.

Kadife ceketimin siyah düğmelerini ilklerken, iliklerime işleyen soğukta, sırtımı dayıyorum yalnızlığıma..

Aşk acısı da çekmiyorum bu aralar, mutluluk mu? Onu hiç sorma , bazen kendimi kandırıyorum, bazen susuyor, bazen de konuşuyorum yalnızlığımla..

Bazen de içleniyorum olur olmaz ,bir türkü mırıldanıyorum, hani öyle diyorlar ya , türküde yakışıyormuş delikanlı adama..

Ne zaman aklıma geldiyse yalnızlığım dost oldum ben yalnızlığımla, hesapsız günlere yazdık yazgımızı, olmadık kelimelerle meydan okuduk karanlığa, yalnızdık ya adımızda çıkmadı değil kavgacıya içkiciye kumarcıya..

Bazen de  çok kızdım yalnızlığıma, topladım eşyaları , hani eşya dediğimde , küçük bir valiz , iki pantolon iki gömlek bir hırka, çıktım bilmediğim yollara, ne soranım vardı zaten , nede bekliyenim , adı üstünde yalnızdım işte ne diyeyim..

Zorda olsa kolayda olsa, yarından habersiz, bugünü belirsiz, dününden  bitkin, keskin sirkenin küpüne zarar bir yaşamın, son furyasıydım artık...

Yalnızlığım el sallarken umutlarıma, unuttuğum bir şık gibi kalmıştım, yalnızlığımın son sınavında...

Günün sözü

Birileri konuştukça birileri hep yanlız kalır aslında, sen susmadıkça gidenlere sakın kızma..