İki haftalık İngiltere ziyaretini tamamlayıp Pazar akşamı yurdumuza döndük. Yurt dışındayken de Kıbrıs gündemini takip etmeye çalışmıştım. Kıbrıs gündemi hep aynı. Kayda değer bir değişiklik yok. Im Westen nichts Neues (Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok) Erich Maria Remarque'nın yazdığı kitabın adı. Erich Maria Remarque bu kıtabıyla savaşın anlamsızlığını ve korkunçluğunu anlatmıştı.

Bizim ülkemizde sıcak savaş yok, çok şükür. Ancak çözümsüzlük var. Kuzey Kıbrıs'ta çözümsüzlüğün etkisine bağlı olarak sistemsizlik var. Sistemi kuran devlet mekanizmasıdır. Kuzey'de bir devlet yapısı var. Bir devlette olması gereken her şey yasal olarak var. Yasama, yürütme, yargı var. Üstelik basın da var. Bu erklerin olduğu bir cografyada modern ve sistemli çalışan bir demokrasi olması gerekir. Ama maalesef yok!

Neden caba?

Yasama, yürütme, yargı ve basın...Bu 4 erk birbirinden bağımsız olmalıdır. Bunlardan biri ötekini kontrolü altına alırsa orada demokrasi yerşermez.

Bizdeki duruma baktığımızda demokrasinin neden yeşerip gelişmediği ve sağlıklı bir sisteme dönüşmediğini görebiliriz.

Yasa işlevini yapan Cumhuriyet Meclisi bağımsız mı çalışmaktadır. Ya da ne kadar bağımsızdır? Yasama görevini sağlıklı bir şekilde yapıyor mu? Yapa biliyor mu?

Yürütme organı olan hükümet bağımsız çalışabiliyor mu? Ülkede var olan yasaların yürütülmesinden sorumlu olan hükümet yasaları uyguluyor mu? Uyulayabiliyor mu? Hükümet yaptığı işlerde halkın geneline hizmet ediyor mu? Yoksa tersini mi yapıyor? Ya da yapmak zorunda mı kalıyor?

Yargı bağımsız mı? Adalet dağıtıyor mu? Yoksa..?

Basın özgür mü? Yoksa parayı veren düdüğü çalar mantığınla mı yayın yapıyor?

Bu sorulara verilecek cevaplar, Kıbrıs Kuzeyinde kurulmuş olan mevcut yapının ne olduğunu ortaya koyar.

Pazartesi günü(dün) haber ajanslarını gözden geçirdim. Kıbrıs sorununun çözümü yönünde en küçük bir ışık göremedim.

Sosyal haberlere baktım. Uyuştrucu, gasp-hırsızlık, KKTC'ye kaçak giriş, ve intihar haberleri...

Ekonomik haberlere baktım. Ümit veren hiç bir şey yok. En dikkatimi çekeni Toprak Ürünleri Kurumu (TÜK)'ün yemlik arpaya zam yaptığını duyuran haber oldu. Kilo başına 5 kuruş zam yapılmış! 72 Kuruş olan yemlik arpanın fiyatını 77 kuruşa çıkarmışlar. Haberin detaylarına da baktım. Hani bu kurumun yöneticileri hayvan üreticileriyle bir araya gelip konuşup anlaşmış falan olabilirler mi diye. Ne gazer? Verilen detay bilgi sadece "dünya piyasalarında yemlik arpa fiyatlarında yükseliş olduğu" ile sınırlı.

Arpaya zam haberi bugünkü gazetelerin bir kısmının iç sayfalarında minicik bir yer alarak yayınlandı. Ben eminim çok az sayıda kişi bu haberi okumuş olacak. Ve neredeyse hiçbirimiz bu haberin üzerinde durmayacağız. Hatta normal kabul edeceğiz!

İşte bizim sorunumuz tam da buradadır. Sistemsizliğimizin en çarpıcı örneğidir TÜK'ün yemlik arpaya zam yapma kararı.

TÜK'ün varlık nedeni dünya piyasalarını takip edip yemlik arpa fiyatlarını zırp pırt zamlamak değildir. Tam tersine, hayvan üreticilerini yem girdilerinde olabilecek fiyat değişikliklerinden korumaktır. TÜK bu türden fiyat oynamalarının hayvan üreticisini olumsuz etkilememesi için önlem almak göreviyle donatılmış bir kurumdur. Veya öyle olmalıydı. Görevini yapmadı. Tersini yaptı ve fiyat artışını hayvan üreticisinin üzerine yıktı.  

Bu kararın önümüzdeki günlerde yaratacağı sonuç, hayvan üreticisinin zarar etmesi, üretimin azalması ve buna bağlı olarak et ve süt ile et ve sür ürünlerinin pahalılanması ve iflas eden hayvan üreticilerinin işsiz kalmasıdır.

Toplum olarak bizim sorunumuz, kurumlarımızın kuruluş amaçlarına uygun olarak çalışmamasıdır.